 Strona główna
|
Sobibór Wiadomo, że 2 kwietnia 1942 r., mimo trwający jeszcze w Sobiborze prac budowlanych, przybyła do niego pierwsza grupa Żydów z Zamościa, licząca około 200 ofiar. Od maja rozpoczęło się systematyczne mordowanie Żydów i trwało do końca lipca 1942 r. Była to pierwsza faza operacji eksterminacji w Sobiborze. W tym czasie transporty przychodziły z gett w dystrykcie lubelskim, Czech, Austrii. Żydzi z poza Polski umieszczani byli najpierw w gettach, obozach przejściowych, lub bezpośrednio trafiali do Sobiboru. Podczas tej pierwszej fazy około 90-100,000 Żydów straciło tu życie. Pod koniec lipca 1942 r. deportacje wstrzymano z powodu naprawy szyn kolejowych na szlaku Lublin-Chełm. Po tej przerwie transporty wznowiono i przybywały nieustannie do jesieni 1943 r. Transporty przychodzące składały się z 50-60 bydlęcych wagonów, w których stłaczano od 6 do 7 tysięcy ludzi. Jednym z wyjątków od tej reguły było 19 transportów z Holandii przybyłych między marcem a lipcem 1943 r., kiedy to 34313 Żydów przybyło do Sobiboru w pasażerskich wagonach. Ogółem do końca września 1943 r. w Sobiborze zgładzono około 250 tysięcy osób, głównie z Generalnej Guberni, ale także m. in. z Holandii, Francji, Niemiec, Austri, Czech, i byłego ZSRR. |
powodu brakujących dokumentów przewozowych kolei nieznana jest całkowita
liczba ofiar Sobiboru. Poza tym, kolej nie była jedyną drogą, jaką Żydzi
trafiali do obozu. Więźniowie przyjeżdżali ciężarówkami wojskowymi, wozami
konnymi oraz pieszo. Trudno oszacować rzeczywistą liczbę zabitych.
|
|